Η ενδεκάδα μου παίζει 4-4-2, με έναν οργανωτή και έναν κόφτη, δηλαδή πολύ επιθετικά
Οπως κάθε χρόνο, τέτοιο καιρό σας παρουσιάζω αυτούς που κατά τη γνώμη μου αποτελούν την καλύτερη ενδεκάδα του πρώτου γύρου. Και όπως πάντα μπορείτε να διατυπώσετε ενστάσεις, παρατηρήσεις και διαφωνίες στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr).
Τερματοφύλακας
Βλέπουμε πολλούς καλούς τερματοφύλακες φέτος. Ο Καπίνο είναι η αποκάλυψη, ο Μέγερι αποδείχτηκε έτοιμος, ο Αραμπατζής ήταν σταθερός, ο Κάρολ αξιόπιστος. Καλύτεροι όλων ο Μπλάζιτς και ο Μάριο Γκαλίνοβιτς, με τον Κροάτη να κερδίζει τη θέση, γιατί αγωνίστηκε περισσότερο και κράτησε ζωντανή την Κέρκυρα.
Δεξί μπακ
Ο Τοροσίδης ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, ο Βίντρα δεν ήταν στα πολύ καλά του, ο Νέτο χάνεται στα χαφ, ο Κοντοές προσαρμόστηκε αργά, ο Σκόνδρας ωριμάζει, αλλά ο καλύτερος όλων ήταν ο Ετο του ΠΑΟΚ με τις υπέροχες επελάσεις του.
Αριστερό μπακ
Ο Λίνο μαθαίνει τη θέση στον Σταφυλίδη, ο Αντι του Παναιτωλικού έχει εκρηκτικότητα, ο Καράμπελας ήταν αξιοπρεπής, ο Μίσελ ο μόνος διασωθείς στο ναυάγιο του Αρη. Ωραίος ο Εντιμάρ της Ξάνθης με τα τρομερά σουτ. Η θέση όμως θα ήταν του Χολέμπας, αν ο Γιαννούλης στον Ατρόμητο δεν είχε τόσο εντυπωσιακή πρόοδο. Για Εθνική.
Στόπερ
Καλύτερος επιθετικά από αμυντικά ο Μπουμσόνγκ, καλός και ξεψαρωμένος ο Εντζεγκουέλε, εγγύηση ο Τσότσαλιτς που θα λείψει πολύ στον Πανιώνιο, σταθερός ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, αυτός όμως που ήταν εντυπωσιακός ήταν ο ακούραστος Μαλεζάς, ΜVP του ΠΑΟΚ.
Λίμπερο
Ο Ταυλαρίδης είναι ξανά ο καλός παίκτης που έπαιξε στο γαλλικό πρωτάθλημα, ο Κάλα ο καλύτερος αμυντικός της ΑΕΚ, ο Κοντρέρας έχασε πολλά ματς, όπως και ο άτυχος Φυντανίδης. Εντυπωσιακά βελτιωμένος ο Σιόβας, αλλά ο Μέλμπεργκ κάνει πάντα τη διαφορά.
Κόφτης
Ο Γεωργέας είναι σύμβολο της ΑΕΚ, ο Μανιάτης άρεσε πιο πολύ σαν κόφτης απ' ό,τι ως δεξί μπακ, ο Ζουέλα σκλήρυνε τη μεσαία γραμμή του Ατρομήτου, ο Ορμπάιθ μοιράζει ωραία την μπάλα, ο Πάμπλο Γκαρσία μοιάζει λίγο κουρασμένος. Καθιερώθηκε και ανέβηκε στη διάρκεια της χρονιάς ο Σιμάο. Περιμένει νέο συμβόλαιο.
Δεξί χαφ
Ο Βάργκας ήρθε για κόφτης, αλλά ως μέσα δεξιά είναι καλύτερος. Ο Μπέλεκ παίζει έξω δεξιά καλύτερα από φορ. Ο Ζέκα είναι στρωτός, αλλά όχι θεαματικός. Ο Σαλπιγγίδης έμαθε καλά τη θέση, αλλά θέλει να παίζει επίθεση. Αποκαλύψεις ο Γιαννιώτας και ο Βλαχοδήμος, καλός ο Πόι κι ο Παμπουλής, αυτός όμως που ως έξω δεξιά εντυπωσίασε ήταν ο Εστογιανόφ. Εφυγε νωρίς.
Αριστερό χαφ
Ο Βιεϊρίνια θα λείψει στον ΠΑΟΚ και σε όσους αγαπούν το καλό ποδόσφαιρο. Ο Μιραλάς έχει εκρήξεις, αλλά όχι την περσινή σταθερή του απόδοση. Ο Κουίνσι είναι ένας υπέροχος σολίστας, ο Μαρσελίνιο βάζει λίγα, αλλά πανέμορφα γκολ, ο Σίσιτς είναι επιθετικός, ο Ρομάνο χτύπησε. Η θέση ανήκει στον Λεονάρντο: έχει δώσει την ψυχή του.
Οργανωτής
Ο Ιμπαγάσα μας λείπει, ο Κάρλος στην ΑΕΚ έχει τα πάνω του και τα κάτω του, όπως και ο Τάτος στον Ατρόμητο. Ο Κλέιτον παίζει πιο πολύ κυνηγός, ο Σουμπίνιο θα λείψει πολύ στον ΟΦΗ, ο Βασιλακάκης και κυρίως ο Σάμαρης είναι το μέλλον. Φέτος όμως ξαναείδαμε τον παλιό καλό εγκεφαλικό Κατσουράνη που έκανε την επίθεση του ΠΑΟ λειτουργική.
Φορ
Ο Αθανασιάδης κι ο Μήτρογλου είναι το μελλοντικό δίδυμο της Εθνικής. Ηταν η χρονιά των δυνατών παιδιών: Κατσικοκέρης, Μαρκόφσκι, Κούκι μοιάζουν να ήρθαν από την Αγγλία! Τρομερή η επιστροφή του Βαγγέλη Μάντζιου και αξιοσημείωτη η άνεση του Πάντελιτς. Αλλά τη διαφορά την κάνει ο Τζεμπούρ, πιο σοβαρός από ποτέ.
Ελεύθερος επιθετικός
Ο Λεάλ όταν έχει κέφια ομορφαίνει το παιγνίδι του Εργοτέλη. Ο Βασιλείου ξεχωρίζει στον Λεβαδειακό. Ζαϊρί, Καστίγιο και Σολτάνι απογοήτευσαν. Ο Χαριστέας κι ο Καμαρά μοιράστηκαν ματς και εντυπώσεις: ο πρώτος ήταν καλός στην αρχή, ο δεύτερος στο τέλος του γύρου. Κάνουν ό,τι μπορούν ο Μπρέσκα και ο Μπακαγιόκο. Φυσικά MVP του πρώτου γύρου ο μία-επίθεση-μόνος-του Σεμπαστιάν Λέτο.
Προπονητές
Η κρίση επιτρέπει στους προπονητές να δουλέψουν: χρήματα για απολύσεις και αποζημιώσεις δεν περισσεύουν.
Συχνά αναρωτιέμαι πόσο καλύτερος θα ήταν ο ΠΑΟ, αν ο Φερέιρα το σχήμα της επίθεσης το δοκίμαζε το καλοκαίρι: πιθανότατα αν η ομάδα του ΠΑΟ ήταν περισσότερο δουλεμένη (και λιγότερο εξαρτώμενη από μονάδες που δεν γίνεται να λείπουν, όπως ο Λέτο π.χ.), θα είχε ξεφύγει από τον Ολυμπιακό. Ο Βαλβέρδε δυσκολεύτηκε να εντάξει στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού τους νεοαποκτηθέντες, αλλά ξέρει την ομάδα του άριστα: το rotation τον βοήθησε να αντιμετωπίσει ένα κύμα τραυματισμών που προέκυψε την περίοδο του
Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Κωστένογλου διαχειρίσθηκε την ΑΕΚ καλύτερα από τον Χιμένεθ κι ο Δώνης παρουσιάζει ένα σφικτό Ατρόμητο που έμαθε να κερδίζει και 1-0, πράγμα που για τις ομάδες του Δώνη ήταν δύσκολο. Ο Καραγεωργίου βγάζει πιτσιρίκια, όπως ο Γιαλούσης, ο Τζανακάκης, ο Κουβασάκης, ο Σαρρής, αλλά δεν έχει κερδίσει το στοίχημα που λέγεται Κουτσιανικούλης. Δύσκολο και το στοίχημα του Μπόλονι ν' αλλάξει νοοτροπία στον ΠΑΟΚ και να τον μάθει να παίζει πιο επιθετικά: ορισμένα ματς του ήταν για σεμινάριο (με την ΑΕΚ π.χ.), αλλά σε πολλά η ομάδα «κόλλησε». Στην Ευρώπη που βρήκε πιο χαλαρές άμυνες έπαιξε καλύτερα.
Θεωρώ ακατανόητη τη φυγή του Ντεμόλ από τον ΠΑΣ, πιστεύω πως ο Τεννές μπορούσε περισσότερα με το υλικό του Παναιτωλικού. Υποδειγματική βρίσκω τη δουλειά δύο Ελλήνων προπονητών: ο Αναστόπουλος στον γεμάτο προβλήματα ΟΦΗ και ο Ουζουνίδης στη γεμάτη νέα παιδιά Ξάνθη αξίζουν πολλά μπράβο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου