«Τριάρα» και «Χ»

Γράφει ο Νίκος Παπαδογιάννης

nickpap66@yahoo.gr



Σε ποιο σενάριο θα στοιχηματίζετε, λοιπόν; Τρία-ένα και τρία-ένα; Τρία-ένα στην Αθήνα και δύο-δύο στη Σιένα; Δύο-δύο στο ΟΑΚΑ και τρία-ένα στην Ιταλία; Ή μήπως δύο-δύο επί δύο; Ψηφίζω το δεύτερο σενάριο, αλλά αναγνωρίζω ότι πρόκειται εν πολλοίς για ευσεβή πόθο. Η βραδιά θα είναι πολύ δύσκολη για τον φορμαρισμένο Παναθηναϊκό και ακόμα δυσκολότερη για τον αλαλιασμένο Ολυμπιακό.

«Αυτό που μάθαμε στην Ελλάδα είναι ότι ένα 48ωρο μπορεί να αλλάξει τα πάντα», δήλωσε χθες ο άσος της Μοντεπάσκι Ρίμας Καουκένας. Εχει απόλυτο δίκαιο ο Λιθουανός. Η γοητεία των πλέι οφ έγκειται στις συχνά απροσδόκητες μεταμορφώσεις ομάδων και παικτών...

Μόνο ομάδες επιπέδου Παναθηναϊκού μπορούν να κρατηθούν στο ίδιο επίπεδο από την αρχή μέχρι τέλους: σύνολα που φέρουν τη σφραγίδα του προπονητή σε κάθε κύτταρο του dna τους. Το ίδιο όμως ισχύει και για τους υπόλοιπους επτά μονομάχους του Μαρτίου. Αν δεν είχε απολυθεί από τη Ρεάλ ο Μεσίνα, θα μιλούσαμε για τη ραψωδία των οκτώ κορυφαίων προπονητών της Ευρώπης: Ομπράντοβιτς και Πασκουάλ, Ιβκοβιτς και Πιανιτζάνι, Μπλατ και Ιβάνοβιτς, Πέσιτς και -παραλίγο- Μεσίνα. Οχι ότι ακολουθεί στη Ρεάλ διαφορετική συνταγή από αυτή του μέντορά του ο 51χρόνος επί χρόνια βοηθός του Εμανουέλε Μολίν...

Το σκάκι των προπονητών, ειδικά στην τιτανομαχία του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα, είναι πραγματική απόλαυση για τους ρέκτες του αθλήματος. Οσοι παρακολουθούν τα πλέι οφ απαλλαγμένοι από τα σύνδρομα του οπαδού, εύχονται να συνεχιστεί αυτή η σειρά μέχρι το Μάιο, που λέει ο λόγος. Να τελειώσει την Κυριακή πριν από το φάιναλ φορ, αν γίνεται.

Εμείς βεβαίως δεν είμαστε ούτε ουδέτεροι παρατηρητές ούτε παγεροί σχολιαστές. Θέλουμε διπλή πρόκριση των ομάδων μας είτε παιχτεί καλό μπάσκετ είτε όχι. Ουδέποτε εκνευρίστηκα με συναδέλφους τόσο όσο τις μέρες του ποδοσφαιρικού Euro 2004. Η Εθνική μας κέρδιζε τον τίτλο και εκείνοι γκρίνιαζαν επειδή... δεν παίζαμε μπάλα!

Παναθηναϊκό εναντίον Ολυμπιακού στο φάιναλ φορ και τα υπόλοιπα ας τα βρει η (καταλανική) υπηρεσία: αυτό θέλουμε και άλλο ουδέν. Οι «πράσινοι» έφεραν τους Ισπανούς στα μέτρα τους και ποντάρουν στη δύναμη της έδρας, αυτή που μπορεί να κάνει τα χέρια των φιλοξενούμενων να τρέμουν και τα χείλη των διαιτητών να σφυρίξουν πιο πρόθυμα υπέρ του γηπεδούχου.

Ο Ολυμπιακός ελπίζει να καρπωθεί τα οφέλη που προκύπτουν από τον υψηλότατο δείκτη πείρας του Ιβκοβιτς, του Σπανούλη, του Παπαλουκά, του Νεστέροβιτς απέναντι σε έναν αντίπαλο που υστερεί σε προσωπικότητα, αλλά υπερέχει σε συνοχή και κολυμπάει με απλωτές καβάλα στο κύμα που ο ίδιος δημιούργησε. Διαισθάνομαι ότι το σουαρέ θα είναι πλημμυρισμένο από συγκινήσεις και θα μας κρατήσει σε υπερένταση επί μέρες. Η σκακιέρα θα γνωρίσει πιένες και η ένταση θα λυγίσει τους ευάλωτους.

Και όταν τα φώτα σβήσουν, ελπίζω ότι θα αναβοσβήνουν τα τέσσερα νούμερα στα οποία στοιχηματίζω εξαρχής: 3-1 στην Αθήνα και 2-2 στην Τοσκάνη.
SPORTDAY : Νίκος Παπαδογιάννης - «Τριάρα» και «Χ»