Όπως και να έχει την Δευτέρα όλοι με φούστες

Δύσκολο το derby για τον Παναθηναϊκό, που θέλει μόνο νίκη για να συνεχίσει να έχει ελπίδες, όσον αφορά την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και είναι δύσκολο γιατί τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά δηλώνουν συγκεκριμένες αδυναμίες. Ειδικά το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, όπου Σαριέγκι και Καντέ είναι αμυντικοί όχι ιδιαίτερα ευέλικτοι και σχετικά αργοί.

Αν ο Ολυμπιακός που όπως φαίνεται θα παίξει με Μιραλάς κορυφή, Τζιμπούρ δεξιά, που σίγουρα θα εναλλάσονται και Ριέρα αριστερά, δημιουργεί μια πολύ γρήγορη γραμμή πυρός, της οποίας και οι τρείς τους αρέσκονται στις διεισδύσεις και γνωρίζουν να κινούνται στους κενούς χώρους, αξιοποιώντας τις έξυπνες κάθετες πάσες που θα τροφοδοτηθούν από το κέντρο και κυρίως από τον εγκεφαλικό Ιμπαγάσα.

Σε αυτή την περίπτωση αν η ζώνη των Πρασίνων ανεβαίνει ψηλά θα είναι εύκολη λεία για τους επιθετικούς του Ολυμπιακού.

Σημείο κλειδί:

Ο Ζιλμπέρτο θα είναι καθοριστικός παράγοντας στην αμυντική λειτουργία των φιλοξενουμένων έχοντας διπλό ρόλο, άλλοτε σαν κόφτης (sweeper) στη μεσαία γραμμή, γιατί εκεί θα ξεκινούν οι περισσότερες προσπάθειες των γηπεδούχων κι άλλοτε σαν τελευταίος στην άμυνα (libero), θα πρέπει να οπισθοχωρεί στις επιθέσεις που ο Ολυμπιακός από τα πλάγια θα γυρνάει μπάλλες με στόχο την πλάτη της άμυνάς του. Αν ο Ζιλμπέρτο μπορέσει να ανταποκριθεί στον διπλό αμυντικό ρόλο θα είναι σημείο κλειδί για την αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού. Τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει είναι βεβαίως δεδομένα. Υστερεί σε ταχύτητα και η ηλικία του σε συνδυασμό με τις ώρες «πτήσης» στο γήπεδο δεν του αφήνουν περιθώρια για πολλές και σκληρές μονομαχίες ειδικά στο χώρο του κέντρου. Εκεί θα συμπληρώνεται από Καραγκούνη και Κατσουράνη οι οποίοι θα πρέπει να τον προστατέψουν και σε μέτρα – αυτοί να πιέζουν την πρώτη πάσα στο κέντρο – και σε πρόσωπα, αυτοί να μαρκάρουν Ιμπαγάσα, Φουστέρ, για να μπορεί ο Ζιλμπέρτο να ασχολείται με τα μετόπισθεν όσο πιο κοντά στην καρδιά της άμυνας που η ομάδα έχει θέμα. 

Επίθεση:

Το τι θα κάνει ο Παναθηναϊκός μπροστά είναι ζήτημα που εξαρτάται περισσότερο από το ταλέντο των επιθετικών του, το οποίο αναμφισβήτητα διαθέτουν και το κίνητρο – που φρόντισε να το ενισχύσει ακόμη πιο έντονα ο Σισέ – και λιγότερο της άμυνας του Ολυμπιακού. Την οποία βέβαια όσο την βρίσκουν απέναντί τους οργανωμένη, δεν θα είναι τίποτα εύκολο. Αλλά λογικά όσο περνά ο χρόνος στον αγώνα και το παιχνίδι μένει στο μηδέν, ο Ολυμπιακός ωθούμενος από την καυτή του έδρα θα παίρνει μέτρα και θα δώσει τους χώρους που χρειάζονται Λέτο, Σισέ αλλά και Γκοβού. Οι οποίοι με ταχύτητα και κυρίως ορμητικότητα – στοιχείο που υπάρχει στο παιχνίδι τους και αντλείται και από το επιπλέον κίνητρο (βλέπε φούστες) – θα καταφέρουν να βγάλουν τουλάχιστον ένα γκόλ.

Εν κατακλείδι το σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι η αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού, το οποίο είναι ότι πιο κρίσιμο για την κατάληξη του derby.

Όλα είναι υπέρ του Ολυμπιακού! Η βαθμολογική διαφορά, η έδρα, η φόρμα, τα ομαδικά στοιχεία. Η ομοιογένεια είναι ο βασικός παράγοντας της ομαδικότητας, κάτι που όπως συνηθίζει, το δουλεύει πολύ και σχολαστικά ο Βαλβέρδε. Ο Παναθηναϊκός εκτός από την φόρμα σε όλα υστερεί, πλήν της ψυχολογίας. Γιατί κατ’ ουσίαν δεν έχει να χάσει τίποτα. Δεν υστερεί σε εμπειρία και το πρόβλημά του φέτος δεν είναι η έλλειψη πάθους. Αντίθετα το πάθος του και κάποιες αγωνιστικές διορθώσεις του Φερέϊρα, είναι που του εξασφάλισαν το τελευταίο σερί νικηφόρων αποτελεσμάτων, που τον διατηρεί στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Αν τα καταφέρει η ανατροπή θα είναι επική και ίσως μπορέσει να του δημιουργήσει συνθήκες για πολύ καλύτερο μέλλον, όσον αφορά τις διοικητικές του εξελίξεις. Οπότε το παιχνίδι αυτό για τον Παναθηναϊκό είναι κομβικό και υψίστης σημασίας! Αυτο πρέπει να αποτελέσει κίνητρο και όχι άγχος. Επαναλαμβάνω ο Παναθηναϊκός δεν έχει τίποτα να χάσει. Αν δεν κερδίσει μπορεί να αφοσιωθεί στο χτίσιμο μιας ομάδας, που μέσα από τα play off μπορεί να σχηματισθεί και να σκληραγωγηθεί. Μην ξεχνάμε πως το ίδιο συνέβη στην πρώτη χρονιά του Τεν Κάτε και η περίοδος αποδείχθηκε μετέπειτα ευεργετική. Αν όμως κερδίσει... μας βλέπω την Δευτέρα να κυκλοφορούμε όλοι με φούστες και μάλιστα αισθανόμενοι πολύ αρρενωποί και περήφανοι...