ΒΟΛΛΕΥ

ΜΙΛΩΝΑΣ - ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ 1-3 ΓΙΑ ΤΗ Β΄ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Με τη 14η νίκη στους 14 μέχρι τώρα αγώνες, συνέχισε το γυναικείο μας τμήμα, την πορεία του στο πρωτάθλημα της Β΄ γυναικών, σε εκτός έδρας αγώνα με αντίπαλο το Μίλωνα με 3-1 (20-25, 25-22, 21-25, 16-25).
Η ομάδα μας, αυτή τη φορά δεν απέδωσε καλό βόλει. Ο στόχος της ανόδου, βέβαια έχει εξασφαλιστεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά πρέπει να τερματίσουμε στην 1η θέση και αήττητοι, για να αποδείξουμε ότι πραγματικά είμαστε η καλύτερη ομάδα.
Ο Μίλωνας, κατά μεγάλο ποσοστό έχει εξασφαλίσει την 4η θέση, η οποία τον οδηγεί στο μπαράζ για την άνοδο, πάλεψε τον αγώνα, διεκδίκησε τη νίκη, αλλά τελικά η ανωτερότητα της ομάδας μας, δεν του επέτρεψε να κατακτήσει κάποιο βαθμό.
Με λάθη σε βάρος της ομάδας μας η διαιτησία των κ.κ. Παπαδογιάννη και Παπαχατζή.
ΑΟΝΣ ΜΙΛΩΝΑΣ: (Βαλσάμος) Σταυροπούλου Ζ., Παπαδοπούλου, Μοναχού, Βαζάκα, Ταβελίδου, Κοντογιώργου, Κουκουμάνη (λ), Χάνα (λ), Μαλτεσιώτη, Σταυροπούλου Ρ., Κουτσούρη.
ΔΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ: (Λιγνός) Ορνιθοπούλου, Κουτουζίδου, Κατρή, Στρατίκη, Πατσιαβούδη, Αλεξίου, Βλάχου (λ), Βουλγαράκη, Παπαδάκη, Σιμιτζή.
Τα υπόλοιπα αποτελέσματα:
ΤΕΛΑΜΩΝΑΣ - ΙΡΙΔΑ 0-3
ΕΙΡΗΝΗ - ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ 2-3
ΑΙΞΩΝΗ - ΠΗΓΑΣΟΣ 0-3

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
1. ΔΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ 42-09 39
2. ΓΑΝΣ ΙΡΙΔΑ 39-10 36 (4)
3. ΑΟ ΠΗΓΑΣΟΣ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ 40-14 36 (2)
4. ΑΟΝΣ ΜΙΛΩΝΑΣ 27-23 23
5. ΓΣ ΕΙΡΗΝΗ 22-31 18 (4)
6. ΑΕΓ ΑΙΞΩΝΗ 21-28 18 (2)
7. ΑΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ 21-33 15
8. ΑΟ ΤΕΛΑΜΩΝΑΣ 07-40 04
9. ΓΣ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 08-39

Παναθηναϊκός-Fenerbahce 72-62 Τα highlights του Παναθηναϊκού

Η λύση, αν δεν έρθουν οι Αραβες

Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος στη SPORTDAY στις 03/02/2012
Μπορεί να 'ρθουν οι Αραβες του Τσάκα και να βάλουν 15, 40, 200 εκατομμύρια ευρώ. Το πιθανότερο όμως είναι να μην έρθει κανένας και τότε αρχίζουν τα δύσκολα.
Ο ΠΑΟ έχει ραντεβού με την πειθαρχική της UEFA τον Μάρτιο -τα περιθώρια στενεύουν. Οσοι Ροναλντίνιοι και πριγκίπισσες ήρθανε, ήρθανε.
Φρόνημα
Η ΠΑΕ δεν κάνει σαφές –ίσως για να μην καμφθεί το αγωνιστικό φρόνημα της ομάδας που παλεύει για τον τίτλο– ότι ο ΠΑΟ τον Μάρτιο δεν θα πάει στην UEFA για ενημέρωση, αλλά για να περάσει από πειθαρχική επιτροπή. Ο ΠΑΟ, όπως και η ΑΕΚ, όπως και ο ΠΑΟΚ που κλήθηκε πρώτος γιατί υπήρχε στο πρόγραμμα το ματς με την Ουντινέζε, έχει ήδη κατηγορίες και κινδυνεύει με τιμωρία. Τι σημαίνει αυτό; Οτι ακόμα κι αν προηγείται με 10 βαθμούς στο πρωτάθλημα δεν μπορεί να επικαλεστεί την επικείμενη κατάκτηση του τίτλου για να διαβεβαιώσει την UEFA ότι θα βρει μελλοντικά χρήματα. Η UEFA τον απειλεί με κυρώσεις για τα χρέη που προέκυψαν, γιατί δεν έγιναν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και δεν θα εξετάσει γενικά ποια μπορεί να είναι μελλοντικά η θέση του. Ο ΠΑΟ πρέπει να πάει στην πειθαρχική χωρίς χρέη, αλλιώς κινδυνεύει να μην παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ ακόμα κι αν κατακτήσει το πρωτάθλημα. Κι ο χρόνος που έχει μπροστά του είναι λίγος.
Πόσα
Πόσα χρήματα χρειάζονται άμεσα; Η ΠΑΕ δεν το λέει -πιθανότατα για να μη δημιουργήσει πανικούς. Σίγουρα ωστόσο οι εκτιμήσεις για «ανάγκη 4-5 εκατ. ευρώ» έχουν γίνει στο πόδι: είναι ίδιες με αυτές που έκανε ο ΠΑΟΚ πριν πάνε οι άνθρωποί του στη Νιόν. Το πιθανότερο είναι ότι στον ΠΑΟ χρειάζονται όλα τα 15 εκατ. ευρώ τα οποία υποτίθεται ότι θα έβαζαν οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες. Μακάρι να κάνω λάθος.
Θέμα
Ο Τζίγκερ κρύφτηκε πίσω από το θέμα των Αράβων για μήνες: ο ΠΑΟ παραμένει κατά 56% δικός του και, αν δεν συνεργαστεί με τους υπόλοιπους μετόχους, η ευθύνη για ό,τι θα συμβεί δεν είναι κανενός άλλου. Οσο τα περιθώρια στενεύουν, θα γίνεται φανερό αυτό που από τον Οκτώβριο γράφω: η μόνη πρόταση που έχει μπει στο τραπέζι και η οποία μπορεί να βοηθήσει την ομάδα (εγγυώμενη και την αγωνιστική της σταθερότητα μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος) είναι αυτή του Ανδρέα Βγενόπουλου, δηλαδή αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με τιμή μετοχής στα 0.33 ευρώ και ανάληψη του συνόλου των ευθυνών της υπόθεσης του Βοτανικού από τον Τζίγκερ. Αυτά ακριβώς αναφέρει ως λύση στην επιστολή που πρόσφατα έστειλε στον Γόντικα και το περιεχόμενο της οποίας δεν κυκλοφόρησε. Αν είναι αλλιώς το πράγμα, ας με διαψεύσουν.
Τιμή
Το γιατί ο «Βγενό» θέλει τιμή μετοχής στο 0.33 ευρώ είναι νομίζω κατανοητό: μόνο αγοράζοντας μετοχές σε πολύ χαμηλό κόστος μπορεί κάποιος να βάλει χρήματα στην ΠΑΕ –τα χρήματά του θα πιάσουν τόπο, γιατί θα αντιστοιχούν σε ένα σοβαρό μετοχικό μερίδιο. Το 2009, στην τούρλα της στιγμής, οι τότε νέοι μέτοχοι έβαλαν 35 εκατ. ευρώ (και βάλε) και πήραν μόλις το 34% της ΠΑΕ: αυτό το λάθος δεν θα ξαναγίνει. Αν ρωτάτε γιατί κάποιος να αγοράσει μετοχές αντί να πάρει το 56% που ο Τζίγκερ χαρίζει, η απάντηση είναι απλή: όποιος αγοράζει στην παρούσα φάση μπορεί να επιβάλει όρους, όποιος πάει να πάρει το μερίδιο του Τζίγκερ το παίρνει με τους όρους του, δηλαδή
χρεώνεται και τις συμφωνίες της ΓΗΠΕΛ και τα κόστη της Παιανίας και τους ανθρώπους του και όλα. Ο σκοπός είναι να μειωθεί σταδιακά το μερίδιο του Βαρδινογιάννη και κάποια στιγμή αυτός να μην παίζει κανένα ρόλο –αλλά για να συμβεί αυτή η απεμπλοκή (που και ο ίδιος λέει πως θέλει), πρέπει να δεχτεί τους όρους των άλλων. Αλλιώς ή θα βάλει τα 15 εκατ. ευρώ ο ίδιος ή ο ΠΑΟ θα του σκάσει στα χέρια: άλλη λύση δεν υπάρχει.
Κέντρο
Και κάτι τελευταίο. Οταν ο Φερέιρα νοσηλεύτηκε στο «Ιατρικό Κέντρο», ο «Βγενό», που είναι μεγάλος θαυμαστής και υποστηρικτής του, τον επισκέφτηκε χωρίς να το μάθει κανείς. Ο κόουτς τον ρώτησε τι θα γίνει και ο Βγενό τον καθησύχασε, λέγοντας ότι «ίσως οι μέτοχοι να χρειαστεί να τσακωθούν, αλλά μια λύση θα βρεθεί». Ας τσακωθούν, αλλά όσο γίνεται γρηγορότερα…
Η λύση, αν δεν έρθουν οι Αραβες - SPORTDAY

Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο

Γράφει ο Μιχάλης Λεάνης στη SPORDAY
Για να πάει ψηλά μία ομάδα, πέρα από τους παίκτες πρώτης κλάσης, χρειάζεται και ρολίστες. Εργάτες. Είναι κάτι, που αποδεικνύεται συνεχώς. Ετσι και για τον Παναθηναϊκό, ειδικά χθες από τη στιγμή που πέτυχε τη μεγάλη νίκη κόντρα στη Φενερμπαχτσέ Ούλκερ, στηριζόμενος σε δύο παίκτες, που δεν είναι πρώτης γραμμής: τον Καϊμακόγλου και τον Σάτο.
Ενδεχομένως ο πρώτος να έκανε και το καλύτερό του παιχνίδι, από την ώρα που μετακόμισε από το Μαρούσι στον Παναθηναϊκό. Οι 19 πόντοι, που σημείωσε, είναι το πλέον ενδεικτικό στοιχείο, αλλά εξίσου ρόλο έπαιξαν η ωριμότητά του και η συγκέντρωση, που είχε στα περίπου 29 λεπτά, που εμφανίστηκε στο παρκέ. Από την άλλη ο Σάτο έκανε νταμπλ-νταμπλ με 12 πόντους και 10 ριμπάουντ, αλλά το κυριότερο είναι ότι όπως λέμε στο ποδόσφαιρο «πάτησε όλο το γήπεδο». Δεν άφησε φάση να πάει χαμένη, κάθε λεπτό από τα 35, που έπαιξε, ήταν ουσιαστικό και προσέφερε στην ομάδα του το κάτι παραπάνω. Η συνεισφορά των δύο παικτών, πέρα από αυτή καθ' αυτή τη σημασία της για τη νίκη στην Πόλη, φανέρωσε για μία ακόμη φορά τον πλουραλισμό του Παναθηναϊκού. Εναν πλουραλισμό, που μπορεί και φέτος να οδηγήσει πολύ ψηλά τον Ομπράντοβιτς και τους παίκτες του... Και χθες μάλιστα δεν μπόρεσε να βοηθήσει ο Σμιθ, λόγω του τραυματισμού που υπέστη, και ο οποίος δεν του επέτρεψε να παίξει πάνω από 7 λεπτά. Σημειώστε ότι δεν έπαιξαν καθόλου ο Περπέρογλου με τον Μάριτς!Από 'κει και πέρα, σπουδαίο ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός μπήκε δυνατά από το ξεκίνημα και στο δέκατο λεπτό βρέθηκε να προηγείται με διαφορά 15 πόντων. Οταν από την αρχή μπορείς και έχεις τέτοιο προβάδισμα και ειδικά από τη στιγμή, που είσαι ο πρωταθλητής Ευρώπης, τότε από 'κει και πέρα είναι δύσκολο να ανατραπεί η κατάσταση. Και ο λόγος δεν είναι μόνο ψυχολογικός για τον αντίπαλο, αλλά και αγωνιστικός. Η ουσία εν τέλει είναι ότι ο Παναθηναϊκός πήρε χωρίς κόπο αυτό, που ήθελε, και κατ' αρχάς πάτησε γερά για την πρόκριση στους «8» της Ευρωλίγκας. Πάντως, το χθεσινό παιχνίδι είχε και ένα μήνυμα για εμάς. Μήνυμα, που έχει να κάνει με τη διαφορά ανάμεσα στις δύο χώρες, όσον αφορά διάφορα κομμάτια του αθλήματος. Οι Τούρκοι ξεκίνησαν την ανασυγκρότηση στο μπάσκετ μετά από μας και όμως έχουν τρεις ομάδες στην Ευρωλίγκα και γήπεδα, που εμείς δεν έχουμε. Κυρίως καθώς έχουμε δει σε πολλά ματς έχουν να επιδείξουν και εκπληκτικές συμπεριφορές φιλάθλων, που εμείς δεν τις έχουμε. Και όλα αυτά, ενώ οι Τούρκοι δεν έχουν τις διακρίσεις, που έχουμε εμείς τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Μήπως πρέπει να κοιτάξουμε προς την πλευρά τους;
Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο

Fener Ulker - Panathinaikos B.C (56-77) (Highlights)

Ίκαρος-Παναθηναϊκός 66-95 Τα highlights του Παναθηναϊκού

Ρότσα: «Η ζωή μου ο Παναθηναϊκός»

Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα χώρεσε 32 χρόνια… Παναθηναϊκής ζωής σε μια συνέντευξη γεμάτη αναμνήσεις που παραχώρησε στο Onsports.gr με αφορμή το πρώτο του παιχνίδι στην Ελλάδα.
Πως ήρθατε στην Ελλάδα;
«Εγώ για να ξέρει ο νεότερος κόσμος, είχα έρθει και το 1975 στον Παναθηναϊκό. Κάθισα έξι μήνες, από τον Απρίλιο ως τον Σεπτέμβριο. Τελικά ο Παναθηναϊκός ήταν σε άθλια κατάσταση, διοικητικά και οικονομικά και δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε τη μεταγραφή μου, ούτε καν τα εισιτήρια για να γυρίσω πίσω. Όταν έφυγα τον Σεπτέμβριο του 1975 έλεγα πως ούτε δεμένος δεν θα γυρνούσα στον Παναθηναϊκό. Η ζωή τα έφερε έτσι, που το Νοέμβριου του 1979 ήταν ο Ντε Φαρίας και ένας εκπρόσωπος της Μότορ Όιλ που είχε στείλει η οικογένεια Βαρδινογιάννη, ήρθαν στο γήπεδο της Μπόκα Τζούνιορ. Έπαιζα εκεί πια. Με βρήκαν και με έπεισαν πως έχουν αλλάξει τα πράγματα. Βοήθησε σε αυτό και ο προπονητής που είχα τότε που με ενθάρρυνε, έδινε και πολλά λεφτά ο Παναθηναϊκός. Έχω την εντύπωση, σε σύνολο με τα χρήματα που πήρε κι η Μπόκα, πρέπει να ήταν μια από τις πιο ακριβές μεταγραφές που έγιναν στον Παναθηναϊκό».
Η δεύτερη φορά στην Ελλάδα ήταν διαφορετική;
«Ήρθα στην Ελλάδα, γνώρισα τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και μετά συμφωνήσαμε να παίξω στον Παναθηναϊκό. έμεινα για τρεις μέρες εδώ, στη συνέχεια γύρισα πίσω στην Αργεντινή. Έπρεπε να μαζέψω τα πράγματά μου, να χαιρετήσω τους δικούς μου που ήταν στο βόρειο τμήμα της χώρας. Πέρασαν αρκετές μέρες, δεν ήταν κι εύκολα τα ταξίδια τότε. Εγώ έφτασα εδώ στις 21 Δεκεμβρίου με τη γυναίκα μου και δύο μικρά παιδιά. Μας πήγαν τότε στο ξενοδοχείο που είναι δίπλα στην πλατεία Μαβίλη, το οποίο υπάρχει ακόμα, στο «Αθηναΐς. Ήρθε στη συνέχεια ο πρόεδρος και μου ζήτησε να πάω στο ξενοδοχείο της ομάδας όπου είχε γιορτή και για τα παιδιά. Πράγματι πήγαμε και μετά τη γιορτή μου είπε να μείνω για να εγκλιματιστώ με την ομάδα».
Ότι θα παίζατε σε δυο ημέρες δεν το ξέρατε;
«Ήρθε ξανά ο πρόεδρος την επόμενη μέρα και μου είπε πως θέλει να παίξω όσο αντέχω. Εγώ είχα 20 μέρες χωρίς προπόνηση αλλά και αρκετή κούραση από τα πολλά παιχνίδια στην Αργεντινή. Είπα όμως ότι θα παίξω όσο μπορώ. Θυμάμαι μάλιστα πως ξεκινήσαμε με το λεωφορείο από το ξενοδοχείο της ομάδας και πίστευα πως θα παίζαμε στη Λεωφόρο που είχα πάει ξανά. Όταν προσπεράσαμε το δικό μας γήπεδο ρωτούσα να μάθω τι γίνεται και τότε έμαθα πως θα παίζαμε στη Νέα Σμύρνη».
Πως ήταν το συγκεκριμένο παιχνίδι, τι θυμάστε από αυτό;
«Συναντήσαμε ένα άθλιο γήπεδο, με καμένο χόρτο, είχα πάθει… σοκ όταν το είδα. Στο παιχνίδι θυμάμαι πως πήγα καλά. Έπαιξα τελικά και στα 90 λεπτά, είχα και μια ασίστ. Είπα όμως στον πρόεδρο πως ήταν τυχαίο, αφού όπως είπα ήμουν χωρίς προπόνηση. Τότε μου είπε ο πρόεδρος να παίξω όσο αντέξω και στη συνέχει να καθίσω να ξεκουραστώ. Τελικά άντεξα ακόμα δυο-τρία παιχνίδια. Στη συνέχεια έκανα αποφόρτιση για ένα διάστημα και στις 8 Μαρτίου έπαιξα στην Τούμπα. Νικήσαμε 2-0 τον ΠΑΟΚ και είχα βάλει το πρώτο γκολ»
Άμεση προσαρμογή δηλαδή, όχι όπως συμβαίνει τώρα με συμπατριώτες σας…
«Καμιά φορά λένε πως ο ποδοσφαιριστής που έρχεται από Λατινική Αμερική ότι θέλει μήνες να προσαρμοστεί. Αν το θέλει και μπορεί, δεν είναι έτσι. Μπορεί να χρειαστεί δικαιολογίες και να λέει πως θέλει μήνες να προσαρμοστεί. Να σκεφτείς πως τότε τα ταξίδια από την Αργεντινή διαρκούσαν και 38 ώρες, σε κάτι αεροπλάνα που ούτε να καθίσεις δε χωρούσες…»
Στεριώσατε όμως για τα καλά στην Ελλάδα…
Για μένα ήταν γραφτό να γίνει έτσι. Η μοίρα μου ήταν έτσι. Εγώ πιστεύω πολύ σε μια ανώτερη δύναμη που καθοδηγεί τους ανθρώπους. Αυτός ήταν ο δικός μου Θεός, με έφερε μια φορά εδώ και γύρισα πίσω. Τελικά με ξαναέφερε εδώ. Δεν φανταζόμουν ποτέ τον εαυτό μου να παίζει ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Πίστευα πως μπορώ να παίξω στην Ισπανία, την Ιταλία, όμως ο Παναθηναϊκός έκανε καλύτερη πρόταση και από τη Βαγιαδολίδ και από τη Φιορεντίνα και από την Ουάσιγκτον που με ήθελε τότε. Ήταν η μοίρα μου να έρθω στην Ελλάδα».
Τι σημαίνει για εσάς ο Παναθηναϊκός;
Στον Παναθηναϊκό έχω παίξει ποδόσφαιρο δέκα χρόνια. Μετά έγινα προπονητής στις ακαδημίες, στις μικρότερες ηλικίες. Βοηθούσα και την ομάδα για ό,τι χρειαζόταν απ’ έξω με κάποιες πληροφορίες, κάποιες διασυνδέσεις που έχω. Ειδικά στη μεταγραφή του Μπορέλι είχε βοηθήσει πολύ. Μετά έγινα προπονητής για τρία χρόνια, το περισσότερο που έμεινε προπονητής από το 1979 ως τώρα. Μετά σκάουτερ του Παναθηναϊκού. Τώρα προπονητής στην Κ20, έχω κάνει δηλαδή τα πάντα. Μόνο… πρόεδρος που δεν έχω γίνει, αυτό μου λείπει! (σ.σ. γελάει). Δεν μου ταιριάζει όμως ο ρόλος. Μετά από 32 χρόνια λοιπόν, δηλώνω πως ο Παναθηναϊκός είναι η ζωή μου. Θυμάμαι και το τραγούδι που είχαμε ηχογραφήσει με τον Νίκο Καρβέλα, το 'ΠΑΟ, ΠΑΟ, ΠΑΟ σ' αγαπάω'. Αν κάποια στιγμή θα πρέπει να εγκαταλείψω τον Παναθηναϊκό, θα πάθω ζημιά συναισθηματική που θα είναι πολύ μεγάλη».
Σήμερα πως βλέπετε την κατάσταση στην ομάδα;
«Εγώ ήμουν ο πρώτος της νέας εποχής του Παναθηναϊκού,
συνεργάστηκα 32 χρόνια μεφανταστικούς εργοδότες. Την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Εγώ προσωπικά, θέλω να πιστεύω και οκόσμος του Παναθηναϊκού, ευγνωμονώ την οικογένεια Βαρδινογιάννη που μεγάλωσε τον Παναθηναϊκό στην επαγγελματική εποχή του ποδοσφαίρου. Θυμάμαι τα πάντα που έχουν κάνει για την ομάδα. Από τη Λεωφόρο που ήρθα την πρώτη φορά, ως το τροχόσπιτο που υπήρχε στην Παιανία για να αλλάζουμε. Τώρα εκεί βλέπεις ολόκληρη πολιτεία. Η ομάδα φαίνεται πως θα αλλάξει μετά από 32 χρόνια σελίδα αλλά η προσφορά τους ήταν ανεκτίμητη».

Οι καλύτεροι έντεκα του πρώτου γύρου

Γράφει o Αντώνης Καρπετόπουλος στην sportday
Η ενδεκάδα μου παίζει 4-4-2, με έναν οργανωτή και έναν κόφτη, δηλαδή πολύ επιθετικά
Οπως κάθε χρόνο, τέτοιο καιρό σας παρουσιάζω αυτούς που κατά τη γνώμη μου αποτελούν την καλύτερη ενδεκάδα του πρώτου γύρου. Και όπως πάντα μπορείτε να διατυπώσετε ενστάσεις, παρατηρήσεις και διαφωνίες στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr).
Τερματοφύλακας
Βλέπουμε πολλούς καλούς τερματοφύλακες φέτος. Ο Καπίνο είναι η αποκάλυψη, ο Μέγερι αποδείχτηκε έτοιμος, ο Αραμπατζής ήταν σταθερός, ο Κάρολ αξιόπιστος. Καλύτεροι όλων ο Μπλάζιτς και ο Μάριο Γκαλίνοβιτς, με τον Κροάτη να κερδίζει τη θέση, γιατί αγωνίστηκε περισσότερο και κράτησε ζωντανή την Κέρκυρα.
Δεξί μπακ
Ο Τοροσίδης ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, ο Βίντρα δεν ήταν στα πολύ καλά του, ο Νέτο χάνεται στα χαφ, ο Κοντοές προσαρμόστηκε αργά, ο Σκόνδρας ωριμάζει, αλλά ο καλύτερος όλων ήταν ο Ετο του ΠΑΟΚ με τις υπέροχες επελάσεις του.
Αριστερό μπακ
Ο Λίνο μαθαίνει τη θέση στον Σταφυλίδη, ο Αντι του Παναιτωλικού έχει εκρηκτικότητα, ο Καράμπελας ήταν αξιοπρεπής, ο Μίσελ ο μόνος διασωθείς στο ναυάγιο του Αρη. Ωραίος ο Εντιμάρ της Ξάνθης με τα τρομερά σουτ. Η θέση όμως θα ήταν του Χολέμπας, αν ο Γιαννούλης στον Ατρόμητο δεν είχε τόσο εντυπωσιακή πρόοδο. Για Εθνική.
Στόπερ
Καλύτερος επιθετικά από αμυντικά ο Μπουμσόνγκ, καλός και ξεψαρωμένος ο Εντζεγκουέλε, εγγύηση ο Τσότσαλιτς που θα λείψει πολύ στον Πανιώνιο, σταθερός ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, αυτός όμως που ήταν εντυπωσιακός ήταν ο ακούραστος Μαλεζάς, ΜVP του ΠΑΟΚ.
Λίμπερο
Ο Ταυλαρίδης είναι ξανά ο καλός παίκτης που έπαιξε στο γαλλικό πρωτάθλημα, ο Κάλα ο καλύτερος αμυντικός της ΑΕΚ, ο Κοντρέρας έχασε πολλά ματς, όπως και ο άτυχος Φυντανίδης. Εντυπωσιακά βελτιωμένος ο Σιόβας, αλλά ο Μέλμπεργκ κάνει πάντα τη διαφορά.
Κόφτης
Ο Γεωργέας είναι σύμβολο της ΑΕΚ, ο Μανιάτης άρεσε πιο πολύ σαν κόφτης απ' ό,τι ως δεξί μπακ, ο Ζουέλα σκλήρυνε τη μεσαία γραμμή του Ατρομήτου, ο Ορμπάιθ μοιράζει ωραία την μπάλα, ο Πάμπλο Γκαρσία μοιάζει λίγο κουρασμένος. Καθιερώθηκε και ανέβηκε στη διάρκεια της χρονιάς ο Σιμάο. Περιμένει νέο συμβόλαιο.
Δεξί χαφ
Ο Βάργκας ήρθε για κόφτης, αλλά ως μέσα δεξιά είναι καλύτερος. Ο Μπέλεκ παίζει έξω δεξιά καλύτερα από φορ. Ο Ζέκα είναι στρωτός, αλλά όχι θεαματικός. Ο Σαλπιγγίδης έμαθε καλά τη θέση, αλλά θέλει να παίζει επίθεση. Αποκαλύψεις ο Γιαννιώτας και ο Βλαχοδήμος, καλός ο Πόι κι ο Παμπουλής, αυτός όμως που ως έξω δεξιά εντυπωσίασε ήταν ο Εστογιανόφ. Εφυγε νωρίς.
Αριστερό χαφ
Ο Βιεϊρίνια θα λείψει στον ΠΑΟΚ και σε όσους αγαπούν το καλό ποδόσφαιρο. Ο Μιραλάς έχει εκρήξεις, αλλά όχι την περσινή σταθερή του απόδοση. Ο Κουίνσι είναι ένας υπέροχος σολίστας, ο Μαρσελίνιο βάζει λίγα, αλλά πανέμορφα γκολ, ο Σίσιτς είναι επιθετικός, ο Ρομάνο χτύπησε. Η θέση ανήκει στον Λεονάρντο: έχει δώσει την ψυχή του.
Οργανωτής
Ο Ιμπαγάσα μας λείπει, ο Κάρλος στην ΑΕΚ έχει τα πάνω του και τα κάτω του, όπως και ο Τάτος στον Ατρόμητο. Ο Κλέιτον παίζει πιο πολύ κυνηγός, ο Σουμπίνιο θα λείψει πολύ στον ΟΦΗ, ο Βασιλακάκης και κυρίως ο Σάμαρης είναι το μέλλον. Φέτος όμως ξαναείδαμε τον παλιό καλό εγκεφαλικό Κατσουράνη που έκανε την επίθεση του ΠΑΟ λειτουργική.
Φορ
Ο Αθανασιάδης κι ο Μήτρογλου είναι το μελλοντικό δίδυμο της Εθνικής. Ηταν η χρονιά των δυνατών παιδιών: Κατσικοκέρης, Μαρκόφσκι, Κούκι μοιάζουν να ήρθαν από την Αγγλία! Τρομερή η επιστροφή του Βαγγέλη Μάντζιου και αξιοσημείωτη η άνεση του Πάντελιτς. Αλλά τη διαφορά την κάνει ο Τζεμπούρ, πιο σοβαρός από ποτέ.
Ελεύθερος επιθετικός
Ο Λεάλ όταν έχει κέφια ομορφαίνει το παιγνίδι του Εργοτέλη. Ο Βασιλείου ξεχωρίζει στον Λεβαδειακό. Ζαϊρί, Καστίγιο και Σολτάνι απογοήτευσαν. Ο Χαριστέας κι ο Καμαρά μοιράστηκαν ματς και εντυπώσεις: ο πρώτος ήταν καλός στην αρχή, ο δεύτερος στο τέλος του γύρου. Κάνουν ό,τι μπορούν ο Μπρέσκα και ο Μπακαγιόκο. Φυσικά MVP του πρώτου γύρου ο μία-επίθεση-μόνος-του Σεμπαστιάν Λέτο.
Προπονητές
Η κρίση επιτρέπει στους προπονητές να δουλέψουν: χρήματα για απολύσεις και αποζημιώσεις δεν περισσεύουν.
Συχνά αναρωτιέμαι πόσο καλύτερος θα ήταν ο ΠΑΟ, αν ο Φερέιρα το σχήμα της επίθεσης το δοκίμαζε το καλοκαίρι: πιθανότατα αν η ομάδα του ΠΑΟ ήταν περισσότερο δουλεμένη (και λιγότερο εξαρτώμενη από μονάδες που δεν γίνεται να λείπουν, όπως ο Λέτο π.χ.), θα είχε ξεφύγει από τον Ολυμπιακό. Ο Βαλβέρδε δυσκολεύτηκε να εντάξει στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού τους νεοαποκτηθέντες, αλλά ξέρει την ομάδα του άριστα: το rotation τον βοήθησε να αντιμετωπίσει ένα κύμα τραυματισμών που προέκυψε την περίοδο του
Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Κωστένογλου διαχειρίσθηκε την ΑΕΚ καλύτερα από τον Χιμένεθ κι ο Δώνης παρουσιάζει ένα σφικτό Ατρόμητο που έμαθε να κερδίζει και 1-0, πράγμα που για τις ομάδες του Δώνη ήταν δύσκολο. Ο Καραγεωργίου βγάζει πιτσιρίκια, όπως ο Γιαλούσης, ο Τζανακάκης, ο Κουβασάκης, ο Σαρρής, αλλά δεν έχει κερδίσει το στοίχημα που λέγεται Κουτσιανικούλης. Δύσκολο και το στοίχημα του Μπόλονι ν' αλλάξει νοοτροπία στον ΠΑΟΚ και να τον μάθει να παίζει πιο επιθετικά: ορισμένα ματς του ήταν για σεμινάριο (με την ΑΕΚ π.χ.), αλλά σε πολλά η ομάδα «κόλλησε». Στην Ευρώπη που βρήκε πιο χαλαρές άμυνες έπαιξε καλύτερα.
Θεωρώ ακατανόητη τη φυγή του Ντεμόλ από τον ΠΑΣ, πιστεύω πως ο Τεννές μπορούσε περισσότερα με το υλικό του Παναιτωλικού. Υποδειγματική βρίσκω τη δουλειά δύο Ελλήνων προπονητών: ο Αναστόπουλος στον γεμάτο προβλήματα ΟΦΗ και ο Ουζουνίδης στη γεμάτη νέα παιδιά Ξάνθη αξίζουν πολλά μπράβο.

Free Εφραίμ

Γράφει o Μιχάλης Λεάνης
Δεν φταίει ο Εφραίμ. Ο Εφραίμης ήταν γκαντέμης. Κακιά στιγμή. Όλα έγιναν σύμφωνα με τας γραφάς και η λίμνη που εξαφανίστηκε ήταν θέλημα Κυρίου.
Περισσότερο με θαύμα μοιάζει παρά με άνομη πράξη. Free Εφραίμ. Αυτό απαιτεί η κοινή γνώμη. Τώρα πόσες κοινές γνώμες υπάρχουν, ειλικρινά θα σας γελάσω. Κοινή γνώμη βασικά είναι αυτή που ακούγεται ή προβάλλεται από τα Μέσα, κανάλια, ραδιόφωνα, Τύπο και αυτή που κερδίζει τελικά.
Έξω ο Εφραίμ, γιατί είναι αμαρτία από τον Θεό όλων μας και όχι μόνο τον δικό του, χρονιάρες μέρες να τον τρώει το μαύρο σκοτάδι του κελιού. Εξω και ο Μάκαρος, παπαδοπαίδι και αυτός. Πολιτικός κρατούμενος στα Σκόπια που -εν αντιθέσει με εμάς- τον σεβάστηκαν και του παραχώρησαν πολιτικό άσυλο. Δεν είναι σκάνδαλο το Βατοπέδι. Τίποτα μεμπτό και παράνομο στην πολύκροτη υπόθεση των ομολόγων. Κανένας ένοχος για το χρηματιστήριο. Για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος ευτυχώς κανείς ένοχος, αφού δεν βρέθηκαν αποδείξεις.
Το σκάνδαλο Siemens ήταν προϊόν φαντασίας νοσηρών μυαλών, κυρίως δημοσιογράφων και άλλων παρατρεχάμενων. Η δε «μαύρη τρύπα» στην ΕΡΤ -μεγαλύτερη και από αυτή του όζοντος- που μοιραία την οδηγεί σε εξαφάνιση, οφειλόταν όπως όλα δείχνουν αποκλειστικά στην κλιματική απορρύθμιση του πλανήτη. Δηλαδή καθαρά οικολογικής φύσεως θέμα. Ουδένα φταίξιμο σε συμμορίες που έφαγαν με χρυσά κουτάλια. Στο παραδικαστικό που βόλεψε τρανταχτά ονόματα, πρώτα στη μαρκίζα της δημόσιας ζωής, έφταιγε ένας χροντρός δικηγόρος και μία Μπουρμπούλια που βρέθηκε στη φυλακή.
Για τα στημένα και τη βρομιά του ποδοσφαίρου φταίχτες ο Μπέος και ο Τσακογιάννης. Και μην ξεχνάτε ότι για όλα έφταιγαν ο Τσοχατζόπουλος και οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί γενικά, αόριστα και αφηρημένα. Ονόματα δεν έχουν ούτε για το κουδούνι. Οι πολιτικοί που τα έφαγαν μαζί με εμάς και τον Πάγκαλο. Α, και το μπουρδέλο η Βουλή που αν καεί σωθήκαμε. Με το κάψιμο του Κοινοβουλίου καίγονται τα χρέη μας και το αμαρτωλό μας παρελθόν. Πλήρης εξαγνισμός.
Όλα αυτά μέχρι να ανασυνταχθούν όλοι αυτοί που τώρα χαίρονται σαν τον λύκο στην αντάρα να φτιάξουν τους νέους διαφανείς πολιτικούς, να τους στείλουν στη νέα Βουλή ώστε να συνεχίσουν να κάνουν τη δουλειά τους στον αιώνα τον άπαντα. Η ανάθεση του έργου για την κατασκευή της νέας Βουλής πάλι στα χέρια τους θα έρθει. Και έτσι θα φτιάξουν και το μέσα και το έξω του νέου Κοινοβουλοίου. Μια Ελλάδα που παράγει τόσους νόμους όσους δεν παράγουν όλες μαζί οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Η ανομία και η ατιμωρησία βασιλεύουν, με τον κάθε νόμο να έχει το παραθυράκι του από το οποίο ατενίζει στην ελευθερία. Να μην πληρώσει λοιπόν κανείς και για τίποτα. Τώρα που λερώθηκαν όλοι, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, ποιος ο λόγος να ξεκινάμε κουβέντες βαρετές και αδιέξοδες για το τι είναι νόμιμο και ηθικό; Ακου ηθικό και νόμιμο. Τόσα χρόνια σκοτώνοντας μέσα μας πολιτισμό, Νόμπελ, διακρίσεις, βραβεύσεις, ποιητές, στιχουργούς, συνθέτες, συγγραφείς, διανοούμενους, προσπαθούσαμε να ξεφύγουμε από όλα αυτά τα ηθικοπλαστικά και ανούσια. Τώρα που το καταφέραμε και ζούμε στην απόλυτη σήψη και παρακμή, να γυρίσουμε πάλι πίσω; Ολοι έξω. Ολοι ίσοι μεταξύ ίσων. Ή μεταξύ ισοπεδομένων.
Free Εφραίμ - SPORTDAY

Το σκάνδαλο Σουάρες

Γράφει ο Θέμης Καίσαρης στο onsports.gr
Όλα λοιπόν ξεκίνησαν στο ντέρμπι της Λίβερπουλ με την Γιουνάιτεντ, στις 15 Οκτωβρίου. Ο Εβρά με τον Σουάρες μπλέχτηκαν σε αρκετές μονομαχίες και λογόφεραν κάποια στιγμή κατά την διάρκεια του 2ου ημιχρόνου.
Μετά το τέλος του αγώνα, ο Εβρά πήγε μαζί με τον Φέργκιουσον στο δωμάτιο των διαιτητών κι ανέφεραν στον διαιτητή Μάρινερ την ρατσιστική συμπεριφορά του Σουάρες. Στις επόμενες μέρες, ο Εβρά έκανε δηλώσεις σε γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι και υποστήριξε πως ο Σουάρες του επιτέθηκε με ρατσιστικά σχόλια “τουλάχιστον 10 φορές” και πως “υπάρχουν κάμερες που μπορείτε να το δείτε”. Το πρόβλημα ήταν πως ο Εβρά δεν είπε κάτι στον διαιτητή κατά την διάρκεια του αγώνα, ως όφειλε σύμφωνα με τους κανονισμούς, ούτε υπήρχε κάποιος παίκτης να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά του.
Η Αγγλική Ομοσπονδία ενημερώθηκε από τον Μάρινερ για την καταγγελία που έγινε μετά το τέλος του αγώνα κι άρχισε να ερευνά το θέμα, ενώ ταυτόχρονα ο Σουάρες δήλωσε ξεκάθαρα πως είναι αθώος κι η Λίβερπουλ πως στηρίζει τον παίκτη. Για να προχωρήσει η υπόθεση σε απαγγελία κατηγοριών θα έπρεπε, είτε να υπάρξουν στοιχεία, είτε μάρτυρες, αφού ο λόγος του Εβρά δεν μετράει, μιας κι αυτός είναι ο κατήγορος.
Πέρασε ένας ολόκληρος μήνας χωρίς να βρεθεί τίποτα από τα δύο. Κανείς παίκτης δεν είχε ακούσει κάτι, ούτε ο διαιτητής φυσικά, ο οποίος δεν είχε ενημερωθεί κατά την διάρκεια του αγώνα, όπως ορίζουν οι κανονισμοί. Έμενε μόνο το να βρεθούν στοιχεία από τις τηλεοπτικές κάμερες, όμως πέρασαν εβδομάδες χωρίς να βρεθεί το παραμικρό. Το γιατί πέρασε ένας μήνας χωρίς μάρτυρες και χωρίς στοιχεία και το θέμα δεν έκλεισε, είναι κάτι που κανείς δεν γνωρίζει.
Όμως, αποδείχθηκε πως αυτή η χωρίς λόγο καθυστέρηση είχε κάποιο αντίκρυσμα. Τα πρωταθλήματα διεκόπησαν για τα παιχνίδια των εθνικών ομάδων τον Νοέμβριο κι ο Σουάρες ταξίδεψε στην Ουρουγουάη για το παιχνίδι με την Χιλή. Ο 24χρονος, που είναι εθνικός ήρωας μαζί με του υπόλοιπους συμπαίκτες του μετά το Μουντιάλ και το Κόπα Αμέρικα, ήταν λογικό να ερωτηθεί για το περιστατικό.
Ο Σουάρες θα μπορούσε να αρκεστεί σε ένα “ουδέν σχόλιο” ή να αρνηθεί τα πάντα και να αφήσει την υπόθεση κενή. Όμως, ακριβώς επειδή δεν πίστευε πως έκανε κάτι κακό, έριξε φως στην υπόθεση. Δήλωσε πως είχε μια συνομιλία με τον Εβρά, πως δεν τον προσέβαλε, απλώς τον αποκάλεσε με μια λέξη που οι ίδιοι οι συμπαίκτες του στη Γιουνάιτεντ τον αποκαλούν κι ακόμα κι αυτοί τά’χασαν με την αντίδρασή του.Δεν πέρασαν παρά μερικές μέρες κι η FA απήγγειλε στις 16 Νοεμβρίου κατηγορίες στον Σουάρες για επιθετική και προσβλητική συμπεριφορά, αφού πλέον είχε τον “μάρτυρα” και τα “στοιχεία” που χρειαζόταν: τον ίδιο τον Σουάρες και τις δηλώσεις του! Αν ο Σουάρες είχε δηλώσει πως μιλήσανε με τον Εβρά για τον καιρό στην Αγγλία, η υπόθεση θα είχε παραμείνει ακόμα χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο.Πέρασε άλλος ένας μήνας και φτάσαμε στην ακροαματική διαδικασία που κράτησε αρκετές ημέρες. Η απόφαση ήταν να βγει την Παρασκευή το απόγευμα, όταν η FA ανακοίνωσε πως τελικώς θα βγει την Τρίτη και χθες είχαμε το αποτέλεσμα. Δύο μήνες και πέντε μέρες μετά τον αγώνα, ο Σουάρες κρίθηκε ένοχος και του επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού οκτώ αγωνιστικών και πρόστιμο 40.000 λιρών, με τον παίκτη να έχει δικαίωμα έφεσης μέσα σε 14 ημέρες από την ώρα που παραλάβει η ομάδα την επίσημη απόφαση, που περιλαμβάνει τα στοιχεία, το σκεπτικό της απόφασης και το σκεπτικό της ποινής.
Το επίσημο έγγραφο με τα στοιχεία και το σκεπτικό της υπόθεσης δεν έχουν ακόμα εκδοθεί. Όμως, έχουν διαρρεύσει κρίσιμα κομμάτια των καταθέσεων, οπότε πάμε να δούμε τι προκύπτει απ’αυτά.
Ο Σουάρες υποστήριξε το ίδιο πράγμα που έλεγε εδώ και καιρό. Πως στην Ουρουγουάη και γενικώς στις χώρες της Λατινικής και Κεντρικής Αμερικής δεν είναι βρισιά να λες τον άλλον “negro” ή “negrito”, που δείχνει και μεγαλύτερη οικειότητα. Ο Μάξι Περέιρα της Πόρτο έχει το παρατσούκλι “Μαϊμού”, ενώ τον Βαρέλα, τον αρχηγό της Εθνικής Ουρουγουάης που σήκωσε το Μουντιάλ του 1950 τον φώναζαν το “Μαύρο Αφεντικό”. Ακόμα κι ο Ερνάντες της Γιουνάιτεντ έχει χρησιμοποιήσει την συγκεκριμένη έκφραση, όταν το 2007 είχε δηλώσει “χάρηκα που το γκολ το πέτυχε ο negrito” για έναν συμπαίκτη του στην Τσίβας (http://www.chivascampeon.com/noticia/2009/).
Επιπλέον, στην γραπτή του κατάθεση ο Εβρά δήλωσε πως δεν πιστεύει πως ο Σουάρες είναι ρατσιστής, κάτι που αποδέχθηκε και η ίδια Ομοσπονδία στις έγγραφες, αρχικές της παρατηρήσεις. Εκτός, όμως, απ’αυτό, ο Εβρά παραδέχθηκε πως και ο ίδιος προσέβαλε με άκομψο τρόπο τον Σουάρες στα ισπανικά, με τον Ουρουγουανό να δηλώνει (προς τιμήν του) πως δεν το άκουσε και να μην δίνει συνέχεια στο θέμα. Κι όμως, στον Εβρά δεν αποδόθηκαν καν κατηγορίες με βάση την παραδοχή του, ενώ ούτε κατηγορήθηκε για την επίθεση στον διαιτητή, αφού στην ουσία κατηγόρησε τον Μάρινερ για ρατσισμό.
Ο ίδιος ο Εβρά δεν είναι η πρώτη φορά που πρωταγωνιστεί σε μια τέτοια ιστορία, αφού και το 2008 είχε εμπλακεί σε επεισόδιο στο Στάμφορντ Μπριτζ, σε ασκήσεις χαλάρωσης που έγιναν μετά το τέλος του αγώνα Τσέλσι - Γιουνάιτεντ. Ο παίκτης κατηγορήθηκε πως επιτέθηκε με βρισιές και σπρωξιές σε ανθρώπους της Τσέλσι, τους κυνήγησε και τους χτύπησε κι ο ίδιος δΟ ίδιος ο Εβρά δεν είναι η πρώτη φορά που πρωταγωνιστεί σε μια τέτοια ιστορία, αφού και το 2008 είχε εμπλακεί σε επεισόδιο στο Στάμφορντ Μπριτζ, σε ασκήσεις χαλάρωσης που έγιναν μετά το τέλος του αγώνα Τσέλσι - Γιουνάιτεντ. Ο παίκτης κατηγορήθηκε πως επιτέθηκε με βρισιές και σπρωξιές σε ανθρώπους της Τσέλσι, τους κυνήγησε και τους χτύπησε κι ο ίδιος ικαιολόγησε την επίθεσή του, λέγοντας πως του επιτέθηκαν με ρατσιστικά σχόλια.
Το αποτέλεσμα ήταν η Τσέλσι να πληρώσει πρόστιμο 25.000 λιρών για την εμπλοκή των υπαλλήλων της κι ο Εβρά να τιμωρηθεί με τέσσερις αγωνιστικές αποκλεισμό για τη συμπεριφορά του. Η κατηγορία για ρατσιστική επίθεση δεν έγινε ποτέ αποδεκτή και στο επίσημο σκεπτικό της η FA χαρακτηρίζει τα στοιχεία του Εβρά ως “υπερβάλλοντα κι αναξιόπιστα”. (http://www.dailymail.co.uk/sport/article-1097030/The-Football-Association-v-1-Patrice-Evra-2-Chelsea-Football-Club.html)
Παρόλα αυτά, ο Σουάρες κρίθηκε ένοχος για προσβολή με σχόλια που αφορούν το χρώμα του αντιπάλου, μόνο και μόνο για το “Porque, negro?”, ενώ ο Εβρά δεν κατηγορήθηκε καν για την δική του συμπεριφορά, ούτε προς τον Σουάρες, ούτε προς τον Μάρινερ, που τον κατηγόρησε για ρατσισμό. Κι όχι μόνο o παίκτης της Λίβερπουλ κρίθηκε ένοχος, αλλά του επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού οκτώ αγώνων.
Πριν από εννέα χρόνια ο παίκτης της Ρέντινγκ Τζον Μακί είχε επιτεθεί ρατσιστικά στον επιθετικό της Σέφιλντ Γιουν., Καρλ Ασάμπα, μετά το ματς στη φυσούνα. Ο Μακί είχε αποδεχθεί πλήρως και με σαφήνεια πως είχε κάνει ηθελημένους επιθετικούς ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς και είχε ζητήσει συγνώμη με δημόσια επιστολή, στην οποία παραδεχόταν τα πάντα. Ο Μακί είχε τιμωρηθεί με τρεις αγώνες, ο Σουάρες για οκτώ. Κι αυτό γιατί ο Ουρουγουανός δήλωσε αθώος, αρνούμενος να αποδεχθεί πως ένα “Porque, negro?” είναι επιθετική ρατσιστική συμπεριφορά.
Η ιστορία είναι ένα απίστευτο σκάνδαλο, χωρίς κανένα προηγούμενο. Τιμωρήθηκε ένας ποδοσφαιριστής για μια και μοναδική φράση, που δεν ειπώθηκε καν με επιθετικό τόνο, χωρίς κανέναν μάρτυρα ή άλλο στοιχείο να μιλάει για οποιανδήποτε άλλη ρατσιστική συμπεριφορά και με κατήγορο έναν παίκτη που έχει πιαστεί να λέει ανάλογο ψέμα στο παρελθόν και που δεν κατηγορήθηκε καν για την δική του συμπεριφορά, παρότι την ομολόγησε.
Αν όλα αυτά δεν σας αρκούν, υπάρχει πάντα και το κερασάκι στην τούρτα. Για όλα αυτά αποφάσισε ένα τριμελές ανεξάρτητο πάνελ, που ορίστηκε από την ίδια την Αγγλική Ομοσπονδία. Το τρίτο μέλος της επιτροπής ήταν ο πρώην παίκτης και προπονητής, Ντένις Σμιθ. Ο Σμιθ είναι χρόνια φίλος του Άλεξ Φέργκιουσον και στην αυτοβιογραφία του το 2009 ανέφερε πως ήταν πολύ υπερήφανος που το 1989 βοήθησε τον Σκωτσέζο να κρατήσει την θέση του στην Γιουνάιτεντ, ενώ όταν ήταν προπονητής στη Ρέξαμ είχε για έξι χρόνια παίκτη τον γιο του Φέργκιουσον, Ντάρεν. (http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/liverpool/8959962/Liverpool-striker-Luis-Suarez-sweating-on-verdict-in-Patrice-Evra-race-abuse-row.html?)
ΥΓ: Μετά απ’αυτά, το γεγονός πως μπήκε για πάντα η στάμπα του ρατσισμού σε έναν παίκτη που είχε μαύρο παππού είναι απλώς μια λεπτομέρεια.